Mondholtetumoren komen in verschillende vormen voor, maar vaak kan men het gezwel in de mond zien als verdikking van het slijmvlies. Dit is echter niet altijd even gemakkelijk te zien bij een wakkere patiënt. Andere symptomen kunnen zijn:
De klassieke fijne naaldaspiraten geven ons niet altijd de juiste diagnose, omdat er vaak ontstekingsweefsel rond de eigenlijke tumor zit. Daarbij zijn deze tumoren vaak goed doorbloed en kan hierdoor het cytologisch beeld met bloed gemaskeerd worden. Bijkomend laten mondholte- tumoren slecht cellen los om te onderzoeken. Om tot een accurate diagnose te komen is vaak een biopt nodig. Hierbij wordt een stuk van de tumor chirurgisch verwijderd en opgestuurd voor analyse. Dit gebeurt best onder verdoving. Het biopt wordt opgestuurd en door een patholoog onderzocht. Dit is niet alleen nuttig om een definitieve diagnose te kunnen stellen maar ook om het biologische karakter van de tumor te kunnen voorspellen.
Indien een tumoraal proces sterk verdacht is of door het biopt bevestigd wordt, wordt de patiënt best 'gestageerd'. Afhankelijk van het type tumor zal deze lokaal in het omliggende weefsel groeien of anderzijds kan deze snel uitzaaien naar andere plaatsen in het lichaam zoals lymfeknopen en longen. Er zal een röntgenonderzoek van de kop of borstkas geadviseerd worden om te kijken of er afbraak is van botweefsel en om eventuele uitzaaiingen vast te kunnen stellen. Bijkomend kunnen de drainerende lymfeknopen aangeprikt worden.
Tumor in de bek
Een diagnose van kanker kan verwoestend aanvoelen maar het goede nieuws is dat uw huisdier verschillende opties heeft.
Desondanks dat de mondregio erg goed doorbloed is en snel geneest kunnen er complicaties optreden. Meest voorkomende complicatie is dat de operatiewond opengaat en/of dat ze geïnfecteerd raakt. Dit heeft enerzijds te maken met de aanwezigheid van de beweeglijke tong en anderzijds dat er meteen drinken en eten moet passeren. Soms zien we cosmetische gevolgen zoals invallende mondhoeken of een tong die uit de bek hangt. Het kan ook mogelijk zijn dat het dier gaat kwijlen en speekselen. Sommige dieren zullen moeite hebben met eten en/of drinken maar dit wordt alleen gezien bij dieren waarvan een groot deel van de onderkaak is verwijderd. Uitzaaiingen kunnen voorkomen en onvolledig verwijderde tumoren zullen terugkomen.
Mondholtegezwellen komen in verschillende soorten en op veel verschillende locaties voor. Daarom is de prognose afhankelijk van de individuele, specifieke situatie. Het type, de grootte, lokalisatie en uitgebreidheid van de tumor samen met de aanwezigheid van uitzaaiingen beïnvloeden de prognose. Goedaardige tumoren hebben een uitstekende prognose. De meest voorkomende kwaadaardige tumoren bij de hond zijn maligne melanoma, squamous cell carcinoma, fibrosarcoma en osteosarcoma. Zo zal een maligne melanoma bij de hond vaak uitgezaaid zijn wanneer de diagnose wordt gesteld. Een palliatieve chemotherapie kan worden ingezet op het proces te vertragen. Een squamous cell carcinoma, een tumor uitgaande van het mondepitheel, heeft met chirurgie een uiteenlopende gemiddelde overleving van 3 tot 20 maanden. Een fibrosarcoma en osteosarcoma hebben met chirurgie een gemiddelde overleving van 9 tot 13 maanden.
Bij de kat wordt een squamous cell carcinoma het vaakst aangetroffen als mondholtetumor. Chirurgie en of chemotherapie kan hiervoor aangewend worden.
Een vaste prijs om deze aandoening te behandelen kan niet op voorhand gemaakt worden. Zoals hierboven vermeld zijn er veel variabelen. Nadat uw huisdier op het intake consult beoordeeld is, kan er een prijsindicatie gemaakt worden.